Didaktika angleze mbulon fushën e mësimit të anglishtes si gjuhë e huaj. Të mësuarit e një gjuhe konsiston në përvetësimin e sistemeve gjuhësore (fjalorin, shqiptimin dhe gramatikën) dhe zhvillimin e aftësive gjuhësore (të dëgjuarit, të folurit, të lexuarit dhe të shkruarit). Aftësi shtesë mund të konsiderohen si përkthim dhe përvetësim i vetëdijes kulturore të lidhura me gjuhën që mësohet. Këto objektiva kryesorë arrihen përmes parimeve didaktike që shkojnë paralelisht me paradigmat dhe besimet në përvetësimin e gjuhës së huaj. Kështu, ndiqen qasje, metoda, teknika dhe detyra të ndryshme. Fjalori me gramatikën pasqyrohet brenda temave dhe praktikohet per te katër aftësive gjuhësore që pasqyrojnë parimet e përmendura tashmë në materialet mësimore, siç janë tekstet shkollore, librat e punës ose materialet shtesë.
Në ELT, qasjet, metodat, teknikat dhe detyrat zgjidhen në përputhje me moshën e nxënësve, si dhe nivelin e tyre të aftësisë gjuhësore të përcaktuara përmes përshkruesve në Kuadrin e Përbashkët Evropian të Referencës për Gjuhët (2007). Mosha e nxënësve ndryshon nga mosha shumë e re në nivelin fillor të shkollimit, adoleshentët në arsimin e mesëm dhe të rriturit në nivelin e mesëm professional dhe ne nivelin e studimeve të larta universitare. Nivelet e kompetencës përshkruhen nga niveli A1 në C2. Sidoqoftë, elementi më thelbësor i mësimdhenjes dhe te mesuarit të gjuhës është nevoja e nxënësit për të njohur një gjuhë. Kjo është fuqia lëvizëse që tregon mësuesin të zgjedhë rrugën e duhur të mësimit dhe mësimit të gjuhës. Arti i mësimit të një gjuhe më pas ndjek një plan të gjetjes së strategjive se si të angazhohen dhe motivohen nxënësit dhe të sigurohet hapësira e kënaqshme për prezantimin, praktikimin dhe pervetesimin e “gjuhës” optimale për moshën dhe nivelin e veçantë.
Në kapitullin vijues do të diskutojmë përvetësimin e sistemeve gjuhësore dhe zhvillimin e aftësive gjuhësore në mënyrë më të detajuar.